به گزارش سینماپرس، عرصه انیمیشن در کشور ما در چند سال گذشته جان تازه‌ای گرفته است، چه در شکل سینمایی و چه در مجموعه‌های تلویزیونی کارهای متعددی ساخته شده است اما هزینه‌های بالای این صنعت و مسائل فرعی آن باعث شده است تعداد آثار تولیدی آن در سال چندان زیاد نباشد، آیا سرعت تولید پایین است یا مشکل از جای دیگری است؟

حامد جعفری تهیه‌کننده انیمیشن و سازنده فیل‌شاه در این باره به تسنیم گفت: به‌نظر من، مهمترین مشکلات بر سر راه تولید انیمیشن ایران، سرعت پایین تولید نیست، چه آن‌که همین الآن نیز هستند استودیوهایی که به‌طور متوسط سالانه هفت تا هشت هزار دقیقه تولید انیمیشن دارند و قطعاً دولت می‌تواند با کمی حمایت از این استودیوها و کمک به شرکت‌هایی که در حوزه انیمیشن سرمایه‌گذاری کرده‌اند و می‌کنند، به گسترش تولید و افزایش سرعت تولید کمک کند.

اما برداشت من این است که مهم‌ترین مشکلات بر سر راه انیمیشن ایران از این قرار است؛ اولین مشکلی که به‌نظرم می‌رسد، عدم حمایت صحیح دولت‌ها از انیمیشن است، البته الآن تا حرف از حمایت می‌شود سریع برداشت مسئولین این می‌شود که "یک پول بلاعوضی را بدهیم به یک عده‌ای بروند کار بسازند."، این اسمش حمایت نیست، اتفاقاً انیمیشن ایران بیشترین ضربه را از همین نوع نگاه نهادهای فرهنگی مختلف خورده است، یعنی این نهادها با پرداخت پول بلاعوض به نزدیکانشان که یا بی‌تجربه بوده و یا مملو از تجربه‌های ناموفق بوده‌اند، عملاً بستری برای ایجاد الگوهای شکست در انیمیشن ایجاد کرده‌اند و با همین رفتارهای غیرعاقلانه و غیراقتصادی عملاً سرمایه‌گذاران را از سرمایه‌گذاری در انیمیشن فراری داده‌اند.

جعفری در ادامه با اظهار اینکه انیمیشن یک صنعت کمپانی‌محور است گفت: در حالی که وقتی ما از حمایت صحبت می‌کنیم منظورمان حمایت صحیح از صنعت و ایجاد گردش مالی مقرون به صرفه برای استودیوهای تولیدکننده به‌عنوان اصلی‌ترین نهادهای این حوزه است. ببینید، انیمیشن یک صنعت کمپانی‌محور است، یعنی همان‌طور که آثار تلویزیونی تهیه‌کننده‌محور هستند و آثار رئال کارگردان‌محور هستند، انیمیشن در همه دنیا یک کار کمپانی‌محور است، برای تقریب به ذهن عرض می‌کنم، همه ما وقتی به ذهنمان مراجعه می‌کنیم می‌گوییم فلان انیمیشن دیزنی یا فلان انیمیشن پیکسار و اسم تهیه‌کننده یا کارگردان آثار انیمیشنی را کمتر شنیده‌ایم اما در سینمای رئال مثلاً می‌گوییم کارهای نولان یا کارهای مجیدی، این یک تمایز مهم در صنعت انیمیشن است.

وی بیان کرد: حالا وقتی نگاه ما ناشی از یک رویکرد و فهم درست باشد، تازه می‌توانیم برنامه‌ریزی و سپس تلاش کنیم تا کمپانی‌های فیلم‌سازی و استودیوهایی را که موفق هستند و امکان ایجاد الگوهایی از موفقیت برای سرمایه‌گذاران دارند حمایت کنیم، نه اینکه چون اثر ما است، ولی بد نیست دوستان بررسی کنند که همین موفقیت‌هایی که فیل‌شاه و شاهزاده روم به دست آوردند چقدر در سرمایه‌گذاری‌های سرمایه‌گذاران و شکل‌گیری تولید آثار انیمیشنی باکیفیت مؤثر بوده است. از جنبه دیگر مثلاً یک سنخ دیگر از حمایت‌های مهم دولت می‌تواند این باشد که دولت بگوید "من انیمیشن‌های سینمایی را خارج از نوبت اکران می‌کنم و محدودیت‌های تعداد هفته نمایش را برای آنها قائل نمی‌شوم تا ریسک سرمایه‌گذاران انیمیشن کاهش یابد" و اگر نگاه درست و عزم و فکر و ایده باشد، می‌شود برنامه‌های مختلفی را برای حمایت از این صنعت طراحی و اجرا کرد.

تهیه‌کننده شاهزاده روم نبود نهادهای واسط را که فهم اقتصادی درست و درک عمیق از انیمیشن داشته باشند مشکل دیگر این حوزه دانست و گفت: برداشت من این است که نبود نهادهای واسطی که از یک سو فهم درست اقتصادی داشته باشند و بتوانند با سرمایه‌گذاران تعامل درستی انجام دهند و از سوی دیگر بتوانند نظارت و راهبری صحیح تولیدکنندگان را انجام دهند و فرایند ساخت و عرضه را از پیش‌تولید تا انتهای تولید و سپس مارکتینگ راهبری کنند، یکی دیگر از مشکلات و معضلات انیمیشن است، یعنی نیاز است در کشور دولت‌ها کمک‌های مالی خود را از طریق نهادهای واسطی انجام دهند تا بتوانند الگوهای موفق اقتصادی را تکثیر کنند. شاید اکثریت تولیدکنندگان انیمیشن کشور این ظرفیت و توان را در خود تجمیع نکرده باشند که بتوانند کل فرایند از ساخت تا عرضه را مدیریت کنند تا هم تولید کیفی و مطلوبی را در زمان مشخص بسازند و عرضه کنند و هم جذب سرمایه صحیحی داشته و پاسخگوی سرمایه‌گذاران خود باشند، پس کمک به ایجاد نهادهای واسط نیز از اهمیتی فوق‌العاده برخوردار است.

او مشکل دیگر حوزه انیمیشن را این‌گونه شرح داد: مشکل عدم تربیت صحیح سرمایه انسانی و عدم شکل یک نظام درست برای تأمین سرمایه انسانی برای حجم تولید هدف‌گذاری‌شده توسط نهادهای آموزشی سومین مشکل است، یعنی آموزش‌های کلاسیک و آکادمیک در کشور ما، شغل‌محور نیست و بیشتر بر تئوری‌ها و مواردی از این دست متمرکز است تا به‌روی تربیت سرمایه انسانی مورد نیازی که برای تولید در استودیوها لازم است، این موضوع طبعاً به کاهش سرعت تولید استودیوها نیز منجر خواهد شد.

غیراقتصادی شدن تولید انیمیشن برای استودیوها چهارمین مشکل است که به‌نظر من می‌رسد، این موضوع عملاً سبب شده است ظرفیت برخی از استودیوهای تولیدکننده کشور، با تولید آثار خارجی که محتوای آن اساساً قرابتی با فرهنگ کشور ما ندارد، اشغال شود و اگر دولت با کمک شرکت‌های سرمایه‌گذار این حوزه (که اقتصادی بودن بازار را تضمین می‌کنند) فکری برای این مسأله نکند، رفته رفته اندک تولیدات داخلی نیز مقابل دلارهای آثار خارجی رنگ می‌بازد.